Et quidem, inquit, vehementer errat;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Duo Reges: constructio interrete. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Sed haec omittamus; Is es profecto tu. Hic ambiguo ludimur. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Laboribus hic praeteritis gaudet, tu iubes voluptatibus, et hic se ad ea revocat, e quibus nihil umquam rettulerit ad corpus, tu totus haeres in corpore.

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Cuius tanta tormenta sunt, ut in iis beata vita, si modo dolor summum malum est, esse non possit.
Bork
Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim.

Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.
Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse
cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?

Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Id mihi magnum videtur. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Sed ego in hoc resisto;

Bork: Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Bork: Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est.
Bork: Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.
Cur iustitia laudatur?: At enim hic etiam dolore.